Cododd Bachgen wal o’i gwmpas i'w gadw'n ddiogel. Y tu ôl i'r wal, roedd e'n teimlo'n gryf ac yn fwy diogel. Yna daeth rhywun caredig i'w fyd. Bu'n bownsio ei phêl, yn canu ac yn peintio'r ochr arall i'r wal, a dechreuoedd y Bachgen feddwl tybed a allai bywyd ar yr ochr arall fod yn well wedi'r cyfan?
